Skip to main content

Posts

Showing posts from November, 2021

Stranger Cat

အဲ့နေ့က ကောင်းကင်က မှိုင်းပြပြနဲ့။ တိမ်မဲတွေ။ လေစိမ်းတွေ။ ယိမ်းထိုးနေသော အုန်းပင်တွေ။ သစ်ရွက်လေတိုးသံလေးတွေ။ မကြာခင် မိုးဟာ ရွာတော့မယ့် အခြေနေပဲ။ အိမ်အပြင်မှာ လှန်းထားတဲ့ အဝတ်တွေ အထဲသယ်ဖို့လုပ်နေတုန်း မှာ မိုးဟာရွာချတယ်။ လူတစ်ယောက်က ပြာသိပြာယာ နဲ့ပေါ့။ ရုတ်တစ်ရက် မိုးရွာတဲ့ အချိန်မှာ လူဟာ မြေသင်းနံ့လေးတွေလဲ သတိမထားမိတော့ပါ။ အဝတ်တွေ သယ်လို့အပြီးမှာ  ကြောင်ဝါဘေးတစ်ကောင် မိုးခိုနေတာ သတိထားမိတယ်။ ကြောင်မချစ်တက်တဲ့ လူသားတစ်ယောက်ကို အခြေနေက မြတ်နိုးစိတ်လေးဖြစ်စေတယ်။  ကြောင်မချစ်တက်တဲ့ လူသားဟာ တံခါးလေးစေ့ထားခဲ့တယ်။  မိုးတွေသည်းသည်ထက်သည်းလာရင် ဝင်နေလို့ရအောင်ပေါ့။ အိမ်ထဲဝင်ပြီး ကော်ဖီဖျော်တယ်။  ကော်ဖီတစ်ခွက်ရယ် သီချင်းတွေရယ် စီးကရက်ရယ်။ ဒီအချိန်ဟာ လူသားတစ်ယောက်ရဲ့ အေးဆေးဆုံးအချိန်ပဲ။ အဆိုပါဧည့်သည်ကြောင်ဝါကလေးဟာ ဗိုက်ဆာနေပုံပဲ။ သူစိမ်းလူသားတစ်ဦးဆီ မျှော်လင့်ချက်နဲ့ အစာတောင်းနေပုံကိုကြည့်ပြီး တွေးမိတယ်။  ပုစွန်ခြောက်လေး နဲနဲရယ် ငါးကြော်တစ်ပိုင်းရယ် နယ်ပြီး အခန်းထောင့်လေးမှာ ပုံကျွေးလိုက်တယ်။ ဆရာသမား က ချက်ခြင်းမစားဘူးဗျာ့ အိုင်တင်ခံနေပြီး မသက်သာတဲ့အဆုံးမှ ဆွဲတာ ခေါင်းတောင...

သည်းခံခြင်း

  တစ်ခုခုကို သည်းမခံနိုင်တော့ရင် အချိန်နည်းနည်းထပ်ယူလိုက်ပါ။ အဲ့တာ က ဒေါသကိုဖြေဖျောက်ဖို့ အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းပဲ။  ငါက Motivation speaker တစ်ယောက်မဟုတ်သလို အောင်မြင်ရေးတွေလဲ မပြောတက်ပါဘူး။ ကိုယ်တိုင်တောင် မပြိုလဲသွားအောင် ထိန်းနေရတဲ့ လူတစ်ယောက်က မင်းကို စိတ်ဓာတ်မကျဖို့ ဘာညာလဲ မပြောနိုင်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် မင်းကို အကြံတစ်ခုပေးချင်တယ်။ ဒေါသထွက်တိုင်း ဒေါသဖြစ်စေတဲ့ အကြောင်းတရားကို ရင်မဆိုင်လိုက်ပါနဲ့ အဲ့အရာကို တက်နိုင်သမျှ ရှောင်ပါ။  အချိန်နည်းနည်းယူပါ။ ဒေါသဆိုတာ သွေးဆူနေတုန်းတစ်ချက်ပဲ ဖြစ်တက်တဲ့ စိတ်ထဲက ဒုက္ခအပေးဆုံး အစိုင်အခဲ ကြီးတစ်ခုပါ။  လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်အနည်းငယ်ကို တစ်ချက်လောက်ပြန်တွေးကြည့်ပါ။ မင်းအဲ့အချိန်လောက်က ဘာမှမဟုတ်တဲ့ ကိစ္စတွေ နဲ့ ဒေါသတွေ ဖြစ်ဖူးခဲ့မယ်။ ဘာမှမဟုတ်တဲ့ ပြဿနာတွေနဲ့ မင်းဟာ ဒေါသ ရှေ့တန်းတင်ခဲ့ဖူးပါလိမ့်မယ်။ အဲ့အရာက အခုအချိန်ပြန်တွေးကြည့်ရင် ရယ်စရာကြီးပါ။ ငါ အရင်က ဘာမှမဟုတ်တာတွေနဲ့ ပြဿနာတွေ တက် ဒေါသတွေထွက်ခဲ့ဖူးပါတယ်။  ငါတို့က ပြဿနာကို ရင်ဆိုင်ဖို့စဉ်းစားရင်း ဒေါသ ပါလာတာကို ပြဿနာရဲ့ အဖြေလို့ထင်သွားကြတယ်။  အဲ့တာတွေက တစ်ကယ်အဖြေအစစ်အမှန်လားဆိုတာ က...

မသိစိတ်က အိပ်မက်တစ်ခု

ဂျူလိုင်လ အလည်လောက်က @@@ရွာရဲ့ မြောက်ဘက် လေးမိုင်လောက်ကို ကျွန်တော်တို့ @@@ တပ်ခွဲ တစ်ခွဲ သွားပြီး စခန်းချတယ်။ အဲ့နေ့က မိုးတော်တော်ကြီးတယ်။ မြောင်းသာသာ ချောင်းလေး ကို လှမ်းခုန်ကျော်လိုက်တာ ရင်ဘက်လောက် အထိ မြုပ်သွားတယ်။ အဲ့လိုနဲ့ တပ်ခွဲ စခန်းချမယ့် နေရာဆီ ရောက်သွားရော။ ဒီဟာက တစ်ကယ့်တိုက်ပွဲ မဟုတ်ပေမယ့် လက်နက်ပစ်ခတ်တာတွေ တစ်ကယ့် တိုက်ပွဲလိုမျိုးကြုံခဲ့ရတယ်။ ကျွန်တော်တို့ တပ်ခွဲ စခန်းချမယ့်နေရာ ရောက်တော့ မြေပြင်တစ်ခုလုံး ဖြန့်ပြီး တပ်စု အလိုက်နေရာယူကြတယ်။ တပ်ခွဲလို့သာ အမည်တပ်ထားတာ အင်အားက တပ်ရင်းတစ်ရင်းစာလောက်ရှိတယ်။ တပ်ဆင်မှုအရသာ တပ်ရင်းလို့ ခေါ်လို့မရသေးလို့ တပ်ခွဲလို့ပဲခေါ်တာ။ အဲ့တော့ ကျွန်တော်တို့ စခန်းချတဲ့နေရာ ရဲ့ ဘေးမှာ သျှိုတစ်ခု ရှိတယ် ကျွန်တော်တို့ တပ်စုက အဲ့နေရာမှာ စခန်းချတယ်။  ပထမတပ်စု က အဲ့အချိန်ကစပြီး တိုက်ပွဲသဏ္ဏာန် ပစ်ခတ်မှုတွေစလုပ်တယ်။ ပတ်ပတ်လည် တောင်တန်းတွေနဲ့ သေနတ်တစ်ချက်ပစ်ရင် ပဲ့သင်သံတွေက မိုးပြိုသလို အလုံးလိုက် အတစ်လိုက် နားထဲကိုရောက်တယ်။  ခင်ဗျား တစ်ကယ့်သေနတ်အသံကို အနီးကပ်ကြားဖူးရင်သိလိမ့်မယ်။ အဲ့ချိန် ကျွန်တော်တို့ တပ်စု ပစ်ခတ်မှုမစသေးတော့ နောက်တန်း နေရာယ...